“ Konuştuğun kelimeler yaşadığın ev olur  ” der Hafız,  ve bu fâni evdeki hayatı anlatır eşsiz diliyle Mevlânâ :

Bir misafirhanedir bu insan olmak.
Her sabah yeni bir varış.

Bir sevinç, bir keder, bir fenâlık,
Geliverir bir anlık farkındalık
Sanki bir misafir gibi beklenmedik.

Buyur et, ağırla hepsini sen !
Kalabalık hüzünler olsa bile gelen
Evini apansız silip süpüren,
Eşyalarını yerinden yok eden,
Yine de onurlandır her misafirini.
Belki de arındırıyordur seni
Açmak için yeni bir sevincin yerini.

Karanlık düşünce, utanç, şer
Kapıda karşıla gülerek hepsini.
İçeri davet et geleni,

Şükret bak gelene sen.
Gönderilmiştir her kimse gelen
Olsun diye rehber sana, öteden.

Coleman Barks’ın Rumi ile Bir Yıl  kitabından çeviri.