Arife “ Cesaret nedir? ” diye sormuşlar.
Cevaplamış: “Gözü karalık ve ödleklik arasındaki denge halinde ortaya çıkan erdemdir.”

Devlet konservatuarında üstün yetenekleriyle tanınmış ve yüzlerce tiyatro oyuncusu yetiştirmiş usta Celal Kadri Kınlıoğlu’nun bir dersine katılmıştım. Üç saat boyunca tüm katılımcılar, pür dikkat ve heyecanla oradaydık. Hoca, sınıftaki her öğrenciyle yaptığı 3-5 dakikalık soru cevap seansında, kişinin neden orada olduğuna dair bilgi alıyor ve aldığı cevaba göre kişiye özel yorum yapıyordu.

Çok keskin bir zeka, gözlem ve deneyimin hızlıca biraraya getirdiği yorumlar, konuştuğu kişinin karakter örgüsünde tam hedefe isabet ediyordu. Katılan herkes çok etkileyici ve zengin bir deneyimden geçmekteydi. Bu kısa soru cevap repliklerinde,  gözlerin, bedenin ve sesin ne kadar önemli birer araç ve  işaret olduğunu iyice gözlemlemiş ve anlamıştık. Sonunda hepimiz bu dersin vermiş olduğu cesaretle oyunculuğu denemeye hazırdık.

Sorduğumuz sorulara verdiği cevaplarda zengin deneyimini aktarıyordu.

Sahne ve yaşam arasındaki farkı şöyle tanımladı:

İnsanlar zanneder ki sahnede olanlar gerçek değildir, oyuncu rol yapar. Oysa sahnedeki için, dışarıdaki yaşam sahtedir, insanların çoğu gerçeklikten uzak yaşar. Bir sanal alemde, kandırmaca bir balonun içinde  sürdürürler yaşam sahnelerini. Ne hissettiğinin farkına bile varmadan, bir kerecik aşkı, dolu dolu yaşamadan ya da bir kerecik “git, seni istemiyorum, sinirime dokunuyorsun” diyemeden, hiç sesini çıkarmamış, içinden geçeni söylememiş birçok insan vardır. Samimiyetten, doğallıktan ve kendi benliklerinden uzakta yaşar giderler…

Bir oyunda, rollerin nasıl dağıtıldığı hakkında:

Hepimizin karakterinde herşey var: coşku, tutku, aşk, nefret, sevgi, korku, öfke, kıskançlık, kötülük, iyilik… alacağımız rol, hangi yanımızı ortaya çıkarmaya hazır olduğumuza ve isteğimize bağlı.

Role hazır olmak ne demek:

Cesaretin var demek! Anahtar nitelik cesaret! Belli bir yetenek ve eğitimle tiyatroya gelmişindir, sonrasında ise farkı yaratan nitelik cesarettir, ortaya koyduğun rolün başarısını ve etkisini belirler. Oyuncu, role ruhunu katarken, zaten kendinde olan yanı çıkarıp katar, bu yüzden sahte değildir.  Eğlenir de. Seyirci, oyuncu için bilinmezdir, karanlıktadır, onların ne düşündüğüne takılmaz. O, oyunun sahiciliğinde vardır. Zevki burada bulur.

Bu canlı derste, oyunu da oyuncuyu da gerçek yapanın yetenekten öte  “cesaret” olduğunu öğrenmek büyük kazanım oldu. Tıpkı hayat gibi, sahneleri zihinde ezberlemek ve bilmek yetmiyor. Gerçek kılmak için her sahneyi onurla ve cesaretle oynamak gerek.

Hayat sahnesinde hakikati bulmak için arif olanın dediği gibi kıvamında bir cesaret gerek

Duygu Bruce
7 Mart, 2016