Büyük İskender Ebedi Hayat Suyunu ararken yanına Hızır adında bir yoldaş verilir. Bu uzun yolculuk için Hızır elinde bir sepet erzak taşır. Kayalık bir yerde yürürlerken elindeki sepet sallanınca içinden iki kurutulmuş balık yere düşer ve düştükleri yerde bir su fışkırır. Bu su bir göle dönüşür, balıklar bu gölde canlanırlar.
Balıkların canlandığını gören Hızır o gölde yıkanır ve kendisine Ebedi Hayat bahşedilir. O zamandan bu yana Hızır, Ebedi Hayat Suyunun koruyucu bekçisi olma görevini sürdürür.
İnanılır ki her bahar geldiğinde Hızır, yeryüzünden geçerken ayak bastığı yerde yeşil çimenler yeşerir ve bastonunun değdiği yerde topraktan su fışkırır.
İskender’in Romanları kitabında, “Hızır’ın giydiği kahverengi üstlük, ölümlü katı, içinde giydiği yeşil giysi ise ebedi ruhu temsil eder. Sufi dilde Hızır, insanların bu karanlık ve ölümlü dünyada dahi ruhani ölümsüzlüğe ulaşma potansiyelini temsil eder.”[1]
[1] Farîd-od-Dîn ‘Attâr (1146-1221). Kuşların Konferansı. Farsçadan tercümesi: Afkham Darbandi ve Dick Davis. Paris: Diane de Selliers, Éditeur, 2013. s.110.
Görseller :
Hızır: Harvard Universitesi, İslam Araştırmaları bölümü
Büyük İskender ve Hızır mağarada: Ressam bilinmiyor. 15. yüzyıl sonu, Nizâmi’nin kitabından bir yaprak. end of the 15th century. Freer Gallery of Art, Smithsonian Institution, Washington DC.
